تکنولوژی

تکنیک

به طور کلی تکنیک گرایی اعتقاد به سودمندی فناوری برای جوامع بشری است. تکنیک گرایی در حالت افراطی خود «رویکردی اساسی برای کنترل واقعیت و حل همه مشکلات با استفاده از روش ها و ابزارهای علمی-فناوری است». به عبارت دیگر انسان ها با استفاده از تکنولوژی روزی قادر خواهند بود بر همه مشکلات غلبه کنند و حتی آینده را کنترل کنند. برخی از افراد، مانند استفان مونسما، این عقاید را به کنار گذاشتن دین به عنوان یک مرجع اخلاقی مرتبط می‌دانند.

خوش بینی نسبت به فناوری

مفروضات خوش بینانه توسط حامیان ایدئولوژی هایی مانند فراانسانیتی یا تکینگی تکنولوژیکی مطرح می شود که توسعه فناوری را برای جامعه و شرایط انسانی به طور کلی مفید می دانند. در این ایدئولوژی ها، توسعه فناوری از نظر اخلاقی خوب است.

طرفداران فرا انسانیت عمدتاً معتقدند که هدف فناوری غلبه بر موانع است و آنچه ما از آن به عنوان شرایط انسانی یاد می کنیم چیزی بیش از یک مانع نیست که باید بر آن غلبه کرد.

سینگولاریست ها به نوعی تغییر شتابان اعتقاد دارند. تسریع تغییرات به این معنی است که با دستیابی به فناوری‌های بیشتر، سرعت پیشرفت فناوری افزایش می‌یابد و این منجر به تکینگی پس از اختراع هوش عمومی مصنوعی می‌شود، جایی که پیشرفت تقریباً بی‌نهایت است. تخمین ها برای تاریخ تکینگی متفاوت است، اما ری کورزویل، یکی از آینده پژوهان برجسته، معتقد است که این تکینگی در سال 2045 رخ خواهد داد.

او همچنین به خاطر بیان تاریخ جهان در 6 دوره معروف است:

دوران فیزیکوشیمیایی

دوران زندگی

سن انسان/مغز

دوران تکنولوژی

عصر هوش مصنوعی

دوران استعمار فضایی.

رفتن از عصری به عصر دیگر نوعی تکینگی تلقی می شود و قبل از آن دوره زمانی تسریع پیشرفت مشاهده می شود. هر دوره زمان کوتاه تری به طول می انجامد، به این معنی که کل تاریخ جهان خود یک رویداد تکینگی عظیم است.

برخی از منتقدان این ایدئولوژی ها را نمونه هایی از علم گرایی و مدینه فاضله تکنولوژیک می دانند و از ایده غلبه بر محدودیت های بدن انسان یا تکینگی فناوری هراس دارند. برخی معتقدند که کارل مارکس نسبت به فناوری خوشبین بود.

تکنیک

به طور کلی تکنیک گرایی اعتقاد به سودمندی فناوری برای جوامع بشری است. تکنیک گرایی در حالت افراطی خود «رویکردی اساسی برای کنترل واقعیت و حل همه مشکلات با استفاده از روش ها و ابزارهای علمی-فناوری است». به عبارت دیگر انسان ها با استفاده از تکنولوژی روزی قادر خواهند بود بر همه مشکلات غلبه کنند و حتی آینده را کنترل کنند. برخی از افراد، مانند استفان مونسما، این عقاید را به کنار گذاشتن دین به عنوان یک مرجع اخلاقی مرتبط می‌دانند.

خوش بینی نسبت به فناوری

مفروضات خوش بینانه توسط حامیان ایدئولوژی هایی مانند فراانسانیتی یا تکینگی تکنولوژیکی مطرح می شود که توسعه فناوری را برای جامعه و شرایط انسانی به طور کلی مفید می دانند. در این ایدئولوژی ها، توسعه فناوری از نظر اخلاقی خوب است.

طرفداران فرا انسانیت عمدتاً معتقدند که هدف فناوری غلبه بر موانع است و آنچه ما از آن به عنوان شرایط انسانی یاد می کنیم چیزی بیش از یک مانع نیست که باید بر آن غلبه کرد.

سینگولاریست ها به نوعی تغییر شتابان اعتقاد دارند. تسریع تغییرات به این معنی است که با دستیابی به فناوری‌های بیشتر، سرعت پیشرفت فناوری افزایش می‌یابد و این منجر به تکینگی پس از اختراع هوش عمومی مصنوعی می‌شود، جایی که پیشرفت تقریباً بی‌نهایت است. تخمین ها برای تاریخ تکینگی متفاوت است، اما ری کورزویل، یکی از آینده پژوهان برجسته، معتقد است که این تکینگی در سال 2045 رخ خواهد داد.

او همچنین به خاطر بیان تاریخ جهان در 6 دوره معروف است:

دوران فیزیکوشیمیایی

دوران زندگی

سن انسان/مغز

دوران تکنولوژی

عصر هوش مصنوعی

دوران استعمار فضایی.

رفتن از عصری به عصر دیگر نوعی تکینگی تلقی می شود و قبل از آن دوره زمانی تسریع پیشرفت مشاهده می شود. هر دوره زمان کوتاه تری به طول می انجامد، به این معنی که کل تاریخ جهان خود یک رویداد تکینگی عظیم است.

برخی از منتقدان این ایدئولوژی ها را نمونه هایی از علم گرایی و مدینه فاضله تکنولوژیک می دانند و از ایده غلبه بر محدودیت های بدن انسان یا تکینگی فناوری هراس دارند. برخی معتقدند که کارل مارکس نسبت به فناوری خوشبین بود.