تکنولوژی

فناوری بر اساس دیدگاه های مختلفی طبقه بندی می شود که مهمترین آنها عبارتند از:

طبقه بندی بر اساس پیچیدگی و سطح پیشرفته:

1- فناوری پیشرفته: فناوری پیشرفته به کلیه فناوری های پیچیده یا پیشرفته ای اطلاق می شود که دارای ویژگی های زیر باشند:

• شدت تحقیق و توسعه و به عبارتی هزینه تحقیق و توسعه نسبت به فروش یا درآمد آنها بسیار بالاست.

• معمولاً ارزش افزوده حاصل از توسعه و تجاری سازی محصولات و خدمات آنها زیاد است.

• سهم نیروی انسانی دانش در آن بسیار بالاست.

• نوآوری مبتنی بر فناوری نقش کلیدی در توسعه محصولات/خدمات آنها دارد.

• سرعت تغییرات در چرخه عمر فناوری و نرخ جایگزینی فناوری بالاست.

2- فناوری متوسط: فناوری متوسط به فناوری هایی اطلاق می شود که بین فناوری های پیشرفته و فناوری های سطح پایین قرار دارند.

3- فناوری سطح پایین: فناوری سنتی به فناوری هایی اطلاق می شود که در سطح وسیعی از جامعه مورد استفاده قرار می گیرند و به طور کلی دارای ویژگی های زیر هستند:

• شدت تحقیق و توسعه و به عبارتی هزینه تحقیق و توسعه در مقایسه با فروش یا درآمد آنها بسیار پایین است.

• معمولاً ارزش افزوده حاصل از توسعه و تجاری سازی محصولات و خدمات آنها کم است.

• سهم نیروی انسانی دانش در آن بسیار کم است.

• سرعت تغییرات چرخه عمر فناوری و نرخ جایگزینی فناوری در آنها پایین است.

طبقه بندی بر اساس حوزه کاربرد:

1- فناوری محصول: این فناوری ها شامل فناوری هایی است که در ترکیب محصول/خدمت استفاده می شود و معمولاً منجر به ارائه محصول یا خدمات خاص و جدید می شود.

2- فناوری فرآیند: این فناوری ها شامل فناوری هایی است که در فرآیند و زنجیره ارزش سازمان برای ارائه محصولات و خدمات مورد استفاده قرار می گیرد و بر نحوه و کیفیت ارائه محصولات و خدمات تأثیر می گذارد.

طبقه بندی از دیدگاه استراتژیک:

1- فناوری های کلیدی: آن دسته از فناوری هایی هستند که برای جایگاه رقابتی شرکت حیاتی هستند و معمولاً متعلق به خود شرکت هستند و شرکت را از سایر رقبا متمایز می کنند. این فناوری ها معمولاً مزیت رقابتی شرکت بوده و در آغاز دوره رشد در چرخه حیات خود قرار دارند.

2- فناوری های پایه: آن دسته از فناوری هایی است که انحصاری نبوده و در دسترس همه اعضای یک صنعت است. با این حال، آنها برای طراحی، تولید و تحویل موثر محصولات و خدمات شرکت و سطح کیفی آن حیاتی هستند.

3- فناوری‌های پیشگام: آن دسته از فناوری‌های نوظهور یا موجود که قابلیت‌های ویژه‌ای دارند و در صورت ترکیب یا جایگزینی با فناوری‌های کلیدی یا توانمند موجود، فرصت‌های رقابتی ویژه‌ای ایجاد می‌کنند. این فناوری‌ها معمولاً هنوز در پایان چرخه زندگی خود هستند و توسط رقبای اصلی مورد استفاده قرار نگرفته‌اند، اما این پتانسیل را دارند که در آینده نزدیک به فناوری کلیدی و مزیت رقابتی آینده تبدیل شوند.

4- فناوری های جنینی (اولیه): این فناوری ها، فناوری های نوظهوری هستند که در مراحل اولیه هستند و معمولاً فقط در دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی در قالب تحقیقات پایه مورد مطالعه قرار می گیرند.

تکنولوژی جدید

فناوری جدید به هر نوع فناوری جدید تولید یا اجرا شده گفته می شود که تأثیر مشخص و مشخصی بر روش تولید کالا یا ارائه خدمات توسط یک شرکت داشته باشد. لازم نیست که این فناوری برای دنیا جدید باشد، اما کافی است که برای شرکت جدید باشد. فناوری جدید تأثیر عمیقی بر بهبود بهره وری و حفظ موقعیت رقابتی شرکت دارد. نمونه ای از این فناوری یک نرم افزار کامپیوتری جدید است که می تواند نقشه های مهندسی را ترسیم کند. و نقاشی دستی را جایگزین کنید.

تکنولوژی در حال ظهور

فناوری نوظهور هر فناوری است که هنوز به طور کامل تجاری نشده است. اما در پنج سال آینده، این مورد خواهد بود. استفاده از آن ممکن است در حال حاضر محدود باشد، اما انتظار می رود در آینده به طور قابل توجهی تکامل یابد. نمونه هایی از فناوری های نوظهور عبارتند از مهندسی ژنتیک، نانوتکنولوژی، ابررسانایی و غیره. این فناوری ها می توانند تغییرات بزرگی را در نهادهای اجتماعی و در خود جامعه ایجاد کنند.

فن آوری پیشرفته

به فناوری های مدرن یا پیچیده اشاره دارد. اگر شرکتی دارای ویژگی های زیر باشد به آن شرکت بهره مند از فناوری پیشرفته گفته می شود.

از کارکنانی با تحصیلات عالی استفاده می کند.

تکنولوژی آن سریعتر از سایر صنایع در حال تغییر است.

با نوآوری های تکنولوژیکی رقابت می کند.

بودجه تحقیق و توسعه آن بالاست.

می تواند از فناوری برای رشد سریع استفاده کند.

برخی از شرکت های پیشرفته ممکن است از فناوری فوق پیشرفته استفاده کنند.

تکنولوژی ساده

اصطلاح فناوری ساده به آن دسته از فناوری هایی اطلاق می شود که در بخش های وسیعی از جامعه بشری گسترش یافته اند. بسیاری از صنایع که دارای ویژگی های زیر هستند از این نوع فناوری استفاده می کنند:

آنها کارکنانی را با سطح تحصیلات یا مهارت های نسبتاً پایین استخدام می کنند.

آنها از عملکرد دستی یا نیمه اتوماتیک استفاده می کنند.

هزینه های تحقیقاتی آنها کم است (زیر میانگین صنعت).

پایه فناوری استفاده شده پایدار است و تغییر زیادی نمی کند.

کالاهای تولید شده عمدتاً از نوعی هستند که نیازهای اولیه انسان را تامین می کنند. نیازهایی مانند غذا، مسکن، پوشاک و خدمات اولیه انسانی.

تکنولوژی متوسط

آنها بین فناوری های پیشرفته و فناوری های ساده قرار می گیرند. صنعت خودرو و کالاهای مصرفی از جمله نمونه هایی هستند که از این نوع فناوری استفاده می کنند.

تکنولوژی مناسب

آنها از اصطلاح فناوری مناسب برای نشان دادن تناسب بین فناوری مورد استفاده و منابع مورد نیاز برای استفاده بهینه از آن استفاده می کنند. این فناوری می تواند در هر سطحی باشد. ساده، متوسط یا پیشرفته.

فناوری کدگذاری شده در مقابل فناوری بی صدا

اگر یک فناوری به صورت رمزگذاری شده و رمزگذاری شده بیان شود، می تواند حفظ شود و به طور موثر بین کاربران منتقل شود. مانند یک نقشه مهندسی، یک فرم رمزگذاری شده برای بیان شکل، ابعاد و ظرفیت باربری یک آیتم.

فناوری خاموش دانش نانوشته و نانوشته ای است که به طور یکسان برای گروهی از افراد بیان یا ارائه نمی شود. معمولا بر اساس تجربیات است. طراحان این فناوری کسانی هستند که دانش فنی مطلوبی دارند.

برنامه ها و پروژه های کارآموزی و کارآموزی می توانند به عنوان ابزاری برای انتقال دانش پنهان در زمینه ها یا حرفه های خاص مورد استفاده قرار گیرند. اگر فناوری کدگذاری شده باشد، انتقال آن آسان تر خواهد بود.

فناوری بر اساس دیدگاه های مختلفی طبقه بندی می شود که مهمترین آنها عبارتند از:

طبقه بندی بر اساس پیچیدگی و سطح پیشرفته:

1- فناوری پیشرفته: فناوری پیشرفته به کلیه فناوری های پیچیده یا پیشرفته ای اطلاق می شود که دارای ویژگی های زیر باشند:

• شدت تحقیق و توسعه و به عبارتی هزینه تحقیق و توسعه نسبت به فروش یا درآمد آنها بسیار بالاست.

• معمولاً ارزش افزوده حاصل از توسعه و تجاری سازی محصولات و خدمات آنها زیاد است.

• سهم نیروی انسانی دانش در آن بسیار بالاست.

• نوآوری مبتنی بر فناوری نقش کلیدی در توسعه محصولات/خدمات آنها دارد.

• سرعت تغییرات در چرخه عمر فناوری و نرخ جایگزینی فناوری بالاست.

2- فناوری متوسط: فناوری متوسط به فناوری هایی اطلاق می شود که بین فناوری های پیشرفته و فناوری های سطح پایین قرار دارند.

3- فناوری سطح پایین: فناوری سنتی به فناوری هایی اطلاق می شود که در سطح وسیعی از جامعه مورد استفاده قرار می گیرند و به طور کلی دارای ویژگی های زیر هستند:

• شدت تحقیق و توسعه و به عبارتی هزینه تحقیق و توسعه در مقایسه با فروش یا درآمد آنها بسیار پایین است.

• معمولاً ارزش افزوده حاصل از توسعه و تجاری سازی محصولات و خدمات آنها کم است.

• سهم نیروی انسانی دانش در آن بسیار کم است.

• سرعت تغییرات چرخه عمر فناوری و نرخ جایگزینی فناوری در آنها پایین است.

طبقه بندی بر اساس حوزه کاربرد:

1- فناوری محصول: این فناوری ها شامل فناوری هایی است که در ترکیب محصول/خدمت استفاده می شود و معمولاً منجر به ارائه محصول یا خدمات خاص و جدید می شود.

2- فناوری فرآیند: این فناوری ها شامل فناوری هایی است که در فرآیند و زنجیره ارزش سازمان برای ارائه محصولات و خدمات مورد استفاده قرار می گیرد و بر نحوه و کیفیت ارائه محصولات و خدمات تأثیر می گذارد.

طبقه بندی از دیدگاه استراتژیک:

1- فناوری های کلیدی: آن دسته از فناوری هایی هستند که برای جایگاه رقابتی شرکت حیاتی هستند و معمولاً متعلق به خود شرکت هستند و شرکت را از سایر رقبا متمایز می کنند. این فناوری ها معمولاً مزیت رقابتی شرکت بوده و در آغاز دوره رشد در چرخه حیات خود قرار دارند.

2- فناوری های پایه: آن دسته از فناوری هایی است که انحصاری نبوده و در دسترس همه اعضای یک صنعت است. با این حال، آنها برای طراحی، تولید و تحویل موثر محصولات و خدمات شرکت و سطح کیفی آن حیاتی هستند.

3- فناوری‌های پیشگام: آن دسته از فناوری‌های نوظهور یا موجود که قابلیت‌های ویژه‌ای دارند و در صورت ترکیب یا جایگزینی با فناوری‌های کلیدی یا توانمند موجود، فرصت‌های رقابتی ویژه‌ای ایجاد می‌کنند. این فناوری‌ها معمولاً هنوز در پایان چرخه زندگی خود هستند و توسط رقبای اصلی مورد استفاده قرار نگرفته‌اند، اما این پتانسیل را دارند که در آینده نزدیک به فناوری کلیدی و مزیت رقابتی آینده تبدیل شوند.

4- فناوری های جنینی (اولیه): این فناوری ها، فناوری های نوظهوری هستند که در مراحل اولیه هستند و معمولاً فقط در دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی در قالب تحقیقات پایه مورد مطالعه قرار می گیرند.

تکنولوژی جدید

فناوری جدید به هر نوع فناوری جدید تولید یا اجرا شده گفته می شود که تأثیر مشخص و مشخصی بر روش تولید کالا یا ارائه خدمات توسط یک شرکت داشته باشد. لازم نیست که این فناوری برای دنیا جدید باشد، اما کافی است که برای شرکت جدید باشد. فناوری جدید تأثیر عمیقی بر بهبود بهره وری و حفظ موقعیت رقابتی شرکت دارد. نمونه ای از این فناوری یک نرم افزار کامپیوتری جدید است که می تواند نقشه های مهندسی را ترسیم کند. و نقاشی دستی را جایگزین کنید.

تکنولوژی در حال ظهور

فناوری نوظهور هر فناوری است که هنوز به طور کامل تجاری نشده است. اما در پنج سال آینده، این مورد خواهد بود. استفاده از آن ممکن است در حال حاضر محدود باشد، اما انتظار می رود در آینده به طور قابل توجهی تکامل یابد. نمونه هایی از فناوری های نوظهور عبارتند از مهندسی ژنتیک، نانوتکنولوژی، ابررسانایی و غیره. این فناوری ها می توانند تغییرات بزرگی را در نهادهای اجتماعی و در خود جامعه ایجاد کنند.

فن آوری پیشرفته

به فناوری های مدرن یا پیچیده اشاره دارد. اگر شرکتی دارای ویژگی های زیر باشد به آن شرکت بهره مند از فناوری پیشرفته گفته می شود.

از کارکنانی با تحصیلات عالی استفاده می کند.

تکنولوژی آن سریعتر از سایر صنایع در حال تغییر است.

با نوآوری های تکنولوژیکی رقابت می کند.

بودجه تحقیق و توسعه آن بالاست.

می تواند از فناوری برای رشد سریع استفاده کند.

برخی از شرکت های پیشرفته ممکن است از فناوری فوق پیشرفته استفاده کنند.

تکنولوژی ساده

اصطلاح فناوری ساده به آن دسته از فناوری هایی اطلاق می شود که در بخش های وسیعی از جامعه بشری گسترش یافته اند. بسیاری از صنایع که دارای ویژگی های زیر هستند از این نوع فناوری استفاده می کنند:

آنها کارکنانی را با سطح تحصیلات یا مهارت های نسبتاً پایین استخدام می کنند.

آنها از عملکرد دستی یا نیمه اتوماتیک استفاده می کنند.

هزینه های تحقیقاتی آنها کم است (زیر میانگین صنعت).

پایه فناوری استفاده شده پایدار است و تغییر زیادی نمی کند.

کالاهای تولید شده عمدتاً از نوعی هستند که نیازهای اولیه انسان را تامین می کنند. نیازهایی مانند غذا، مسکن، پوشاک و خدمات اولیه انسانی.

تکنولوژی متوسط

آنها بین فناوری های پیشرفته و فناوری های ساده قرار می گیرند. صنعت خودرو و کالاهای مصرفی از جمله نمونه هایی هستند که از این نوع فناوری استفاده می کنند.

تکنولوژی مناسب

آنها از اصطلاح فناوری مناسب برای نشان دادن تناسب بین فناوری مورد استفاده و منابع مورد نیاز برای استفاده بهینه از آن استفاده می کنند. این فناوری می تواند در هر سطحی باشد. ساده، متوسط یا پیشرفته.

فناوری کدگذاری شده در مقابل فناوری بی صدا

اگر یک فناوری به صورت رمزگذاری شده و رمزگذاری شده بیان شود، می تواند حفظ شود و به طور موثر بین کاربران منتقل شود. مانند یک نقشه مهندسی، یک فرم رمزگذاری شده برای بیان شکل، ابعاد و ظرفیت باربری یک آیتم.

فناوری خاموش دانش نانوشته و نانوشته ای است که به طور یکسان برای گروهی از افراد بیان یا ارائه نمی شود. معمولا بر اساس تجربیات است. طراحان این فناوری کسانی هستند که دانش فنی مطلوبی دارند.

برنامه ها و پروژه های کارآموزی و کارآموزی می توانند به عنوان ابزاری برای انتقال دانش پنهان در زمینه ها یا حرفه های خاص مورد استفاده قرار گیرند. اگر فناوری کدگذاری شده باشد، انتقال آن آسان تر خواهد بود.