تکنولوژی

تمایز بین علم، مهندسی و فناوری همیشه روشن نیست. علم دانش سیستماتیک جهان فیزیکی یا مادی است که از طریق مشاهده و آزمایش به دست می آید. فن آوری ها اغلب محصولات انحصاری علم نیستند زیرا باید پیش نیازهایی مانند کاربرد، کاربرد و ایمنی را نیز رعایت کنند. مهندسی فرآیندی هدف‌مدار از طراحی و ساخت ابزار و سیستم‌ها به منظور بهره‌برداری از پدیده‌های طبیعی برای استفاده عملی انسان است که اغلب (اما نه همیشه) از نتایج و روش‌های علمی استفاده می‌کند. توسعه فناوری از حوزه های مختلف دانش مانند علوم، مهندسی و دانش ریاضی، زبانی و تاریخی برای به دست آوردن نتایج عملی استفاده می کند.فناوری اغلب نتیجه علم و مهندسی است. این در حالی است که فناوری به عنوان یک فعالیت انسانی از هر دو حوزه علوم و مهندسی قدیمی تر است. به عنوان مثال، علم ممکن است جریان الکترون ها را در مواد رسانا از طریق استفاده از ابزار و دانش فعلی مطالعه کند. این دانش جدید ممکن است توسط مهندسان برای ساخت ابزارها و ماشین های جدید مانند نیمه هادی ها، کامپیوترها و سایر اشکال فناوری پیشرفته استفاده شود. از این نظر می توان هم دانشمندان و هم مهندسان را افرادی دانست که با فناوری سروکار دارند. این سه اغلب به عنوان زمینه ای برای اهداف تحقیق و مرجع در نظر گرفته می شوند.

به ویژه، رابطه دقیق بین علم و فناوری توسط دانشمندان، مورخان و سیاستگذاران در اواخر قرن بیستم مورد بحث قرار گرفته است. بخشی از دلیل این امر این است که چنین بحث هایی می تواند کمک های بلاعوض به علوم پایه و کاربردی باشد. به عنوان مثال، بلافاصله پس از پایان جنگ جهانی دوم، این دیدگاه گسترده در ایالات متحده وجود داشت که فناوری صرفاً «علم کاربردی» است و تأمین مالی برای علوم پایه منجر به بهره برداری از نتایج فناوری در زمان مناسب خواهد شد. . تفسیر این فلسفه را می توان در رساله سیاست علمی وانوار بوش پس از جنگ به نام «علم، جبهه بی پایان» به وضوح دید. در این رساله آمده است: «محصولات جدید، صنایع جدید و مشاغل بیشتر مستلزم گسترش مستمر دانش قوانین طبیعت است... این دانش لازم و جدید را تنها از طریق تحقیق در علوم پایه می توان به دست آورد». با این حال، در اواخر دهه 1960، این دیدگاه مستقیما مورد حمله قرار گرفت و منجر به اقداماتی برای تأمین مالی علم برای کار با اهداف خاص شد (اقداماتی که با مخالفت جامعه علمی مواجه شد). این موضوع هنوز مورد بحث است، اما اکثر تحلیلگران با این مدل که فناوری نتیجه تحقیقات علمی است، موافق نیستند.

تمایز بین علم، مهندسی و فناوری همیشه روشن نیست. علم دانش سیستماتیک جهان فیزیکی یا مادی است که از طریق مشاهده و آزمایش به دست می آید. فن آوری ها اغلب محصولات انحصاری علم نیستند زیرا باید پیش نیازهایی مانند کاربرد، کاربرد و ایمنی را نیز رعایت کنند. مهندسی فرآیندی هدف‌مدار از طراحی و ساخت ابزار و سیستم‌ها به منظور بهره‌برداری از پدیده‌های طبیعی برای استفاده عملی انسان است که اغلب (اما نه همیشه) از نتایج و روش‌های علمی استفاده می‌کند. توسعه فناوری از حوزه های مختلف دانش مانند علوم، مهندسی و دانش ریاضی، زبانی و تاریخی برای به دست آوردن نتایج عملی استفاده می کند.فناوری اغلب نتیجه علم و مهندسی است. این در حالی است که فناوری به عنوان یک فعالیت انسانی از هر دو حوزه علوم و مهندسی قدیمی تر است. به عنوان مثال، علم ممکن است جریان الکترون ها را در مواد رسانا از طریق استفاده از ابزار و دانش فعلی مطالعه کند. این دانش جدید ممکن است توسط مهندسان برای ساخت ابزارها و ماشین های جدید مانند نیمه هادی ها، کامپیوترها و سایر اشکال فناوری پیشرفته استفاده شود. از این نظر می توان هم دانشمندان و هم مهندسان را افرادی دانست که با فناوری سروکار دارند. این سه اغلب به عنوان زمینه ای برای اهداف تحقیق و مرجع در نظر گرفته می شوند.

به ویژه، رابطه دقیق بین علم و فناوری توسط دانشمندان، مورخان و سیاستگذاران در اواخر قرن بیستم مورد بحث قرار گرفته است. بخشی از دلیل این امر این است که چنین بحث هایی می تواند کمک های بلاعوض به علوم پایه و کاربردی باشد. به عنوان مثال، بلافاصله پس از پایان جنگ جهانی دوم، این دیدگاه گسترده در ایالات متحده وجود داشت که فناوری صرفاً «علم کاربردی» است و تأمین مالی برای علوم پایه منجر به بهره برداری از نتایج فناوری در زمان مناسب خواهد شد. . تفسیر این فلسفه را می توان در رساله سیاست علمی وانوار بوش پس از جنگ به نام «علم، جبهه بی پایان» به وضوح دید. در این رساله آمده است: «محصولات جدید، صنایع جدید و مشاغل بیشتر مستلزم گسترش مستمر دانش قوانین طبیعت است... این دانش لازم و جدید را تنها از طریق تحقیق در علوم پایه می توان به دست آورد». با این حال، در اواخر دهه 1960، این دیدگاه مستقیما مورد حمله قرار گرفت و منجر به اقداماتی برای تأمین مالی علم برای کار با اهداف خاص شد (اقداماتی که با مخالفت جامعه علمی مواجه شد). این موضوع هنوز مورد بحث است، اما اکثر تحلیلگران با این مدل که فناوری نتیجه تحقیقات علمی است، موافق نیستند.